ACILARA TUTUNARAK…

Kimindi anımsamıyorum : Ama “ ACILAR DENİZİ” adlı bir kitap geçiyor usumdan. Ne demektir bu? Ya da, nerden aklıma geldi böyle bir yazı ?
*
Yengemiz Berrin Yıldırım(103), her ölümde şunu soırardı bana: “ Sizinle hep acılarda mı buluşacağız?”. Onu yitirdiğimizde onun acısı da düştü yüreğime. Kim bilir kaç ölümde buluştuk sayamam…
*
Bana bu yazıyı yazdıran, bu ay yaşadığım ölümlerin acısıdır. Gerek yakınlarım, gerek dostlarım, gerekse sanat-siyaset-yazın dünyamızın kimi değerlerini art arda yitirdik aynı zamanda…Dayanılacak gibi değil!. Ne var ki, bu bir doğa kanunu. Ne yazık ki, çoğunu yaşarken değerini kavrayamadıklarımızdan söz ediyorum kısacası…
*ACILARA TUTUNMAK / Hasan Hüseyin

acı çekmek özgürlükse
özgürdük ikimiz de
o yuvasız çalıkuşu
bense kafeste kanarya
o dolaşmış daldan dala
savurmuş yüreğini
ben bölmüşüm yüreğimi
başkaldıran dizelere

kavuşmak özgürlükse
özgürdük ikimizde
elleri çığlık çığlık
yanyana iki dünya
ikimiz iki dağdan
iki hırçın su gibi
akıp gelmiştik
buluşmuştuk bir kavşakta
unutmuştuk ayrılığı
yok saymıştık özlemeyi
şarkımıza dalmıştık
mutluluk mavi çocuk
oynardı bahçemizde

aramakmış oysa sevmek
özlemekmiş oysa sevmek
bulup bulup yitirmekmiş
düşsel bir oyuncağı
yalanmış hepsi yalan
sevmek diye birşey vardı
sevmek diye birşey yokmuş
acılardan artakalan
işte bu bakışlarmış
kuğu diye gözlerimde
gün batımı bulutlarmış
yalanmış hepsi yalan
savrulup gitmek varmış
ayrı yörüngelerde

acı çektim günlerce
acı çektim susarak
şu kısacık konuklukta
deprem kargaşasında
yaşadım birkaç bin yıl
acılara tutunarak
acı çekmek özgürlükse
özgürdük ikimize de…
***
Bimem anlatabildim mi ?